30.40.00 Verkopen op afstand en fiscaal vertegenwoordiger
1 Verkopen op afstand
1.1 Algemeen
De wetgeving maakt het, onder bepaalde voorwaarden, mogelijk om accijnsgoederen die in een andere lidstaat tot verbruik zijn
uitgeslagen tot verbruik over te brengen naar een particulier of een publiekrechtelijk lichaam in Nederland.
Deze verkopen zien onder meer op de verkopen via postorderbedrijven en internetwinkels in andere lidstaten en worden in de
wetgeving 'verkopen op afstand' genoemd.
Een dergelijke levering kan in Nederland slechts plaatsvinden als de verkoper in de andere lidstaat een "fiscaal vertegenwoordiger"
in Nederland heeft aangewezen.
Indien de verkopen plaatsvinden door een in Nederland gevestigd verkoper, moet deze verkoper voldoen aan de voorwaarden die
in de lidstaat van bestemming zijn gesteld (zie artikel 36, lid 2 van de horizontale richtlijn). In dat geval kan, onder bepaalde
voorwaarden, teruggaaf van de in Nederland betaalde accijns worden gevraagd op grond van artikel 71, eerste lid, onderdeel
f, van de WA en artikel 31b van het UBA.
Aangezien aan deze transacties in de accijnswetgeving geen nadere eisen zijn gesteld, wordt hierna alleen ingegaan op de verkopen
vanuit een andere lidstaat aan een koper in Nederland.
1.2 Toepassingsgebied
1.2.1 Algemeen
In artikel 36 van de horizontale richtlijn zijn bepalingen opgenomen die betrekking hebben op "verkopen op afstand". Deze bepaling is in artikel 2f, lid 1, van de WA verwerkt. In dat artikel is onder andere bepaald dat de persoon in Nederland die de accijnsgoederen koopt niet de hoedanigheid mag hebben van
-
een vergunninghouder van een accijnsgoederenplaats,
-
een geregistreerde geadresseerde of
-
een zelfstandig bedrijf.
Deze bepaling heeft tot gevolg dat alleen aan particulieren of publiekrechtelijke lichamen1) en niet aan ondernemers op afstand kan worden verkocht.
1) In de artikelsgewijze toelichting op artikel 2f van de WA wordt niet ingegaan op de verkoop aan publiekrechterlijke lichamen. Uit die toelichting kan worden opgemaakt dat dit artikel vooral ziet op verkopen op afstand aan particulieren (zie MvT, Kamerstuk 2008-2009, 32032, nr. 3)
Ook moet de verkoper in de andere lidstaat de accijnsgoederen direct of indirect voor eigen rekening aan de koper in Nederland leveren. Het vervoer van de accijnsgoederen moet ook plaatsvinden door of voor rekening van die verkoper. Er zal dus altijd sprake zijn van de leveringsvoorwaarde "franco huis".
Deze in een andere lidstaat gevestigde verkoper is verplicht voor dergelijke leveringen een fiscaal vertegenwoordiger in Nederland
aan te wijzen die geen geadresseerde van de goederen is (WA, artikel 50f, lid 1).
Om als fiscaal vertegenwoordiger op te kunnen treden moet men de in hoofdstuk 3 genoemde eisen en voorwaarden voldoen.
De verkoper op afstand in de andere lidstaat kan onder bepaalde voorwaarden teruggaaf vragen voor de in die lidstaat betaalde accijns (artikel 36, lid 5, van de horizontale richtlijn).
Naar boven
1.2.2 Tabaksproducten
Tabaksproducten moeten bij de uitslag tot verbruik zijn voorzien van accijnszegels (WA, artikel 73, lid 1). Dit zou dus inhouden dat de verkoper op afstand op de te leveren tabaksproducten de Nederlandse accijnszegels moet aanbrengen. Een dergelijke extra handeling leidt tot hogere kosten en zal de verkoop op afstand van deze producten in de weg staan.
Daarnaast kunnen particulieren gebruik maken van de onverschuldigdheid van accijns voor onder andere tabaksproducten die door
henzelf vanuit een andere lidstaat naar Nederland worden vervoerd (WA, artikel 2d, lid 1 en lid 2).
Deze onverschuldigdheid is in beginsel beperkt tot een bepaald hoeveelheid tabaksproducten voor eigen gebruik (URA, artikel
3a, onderdeel e). Ook hoeven deze als reizigersbagage meegevoerde tabaksproducten niet te zijn voorzien van accijnszegels
(URA, artikel 36). Gelet op deze vereenvoudiging en de onverschuldigdheid, zal de behoefte om tabaksproducten op afstand te
verkopen aan met name particulieren in Nederland niet groot zijn.
In verband hiermee wordt vooralsnog geen vergunning afgegeven voor verkopen op afstand van tabaksproducten.
1.2.3 Overbrengen accijnsgoederen bij verkopen op afstand
Zowel in de horizontale richtlijn als in de nationale wetgeving zijn geen bepalingen opgenomen omtrent het vervoer van de accijnsgoederen die op afstand worden verkocht. Op het vervoer zijn daarom alleen de bepalingen van artikel 34 van de UBA van toepassing. De herkomst tijdens het vervoer of het voorhanden hebben buiten een AGP of douane-entrepot moet aan de hand van een bescheid kunnen worden aangetoond.
De bepalingen met betrekking tot de onregelmatigheden bij het overbrengen van deze afstandsverkopen zijn in dit Handboek opgenomen in paragraaf 9.9.3 van onderdeel 40.10.00, Overbrengen van accijnsgoederen en in onderdeel 20.10.00, Belastbare feit.
Naar boven
Privé