10.30.00 Tussenproducten

4 Kenmerken van tussenproducten

4.1 Algemeen

Het kenmerk van de groep tussenproducten is dat het gegiste dranken zijn, waarvan het alcoholvolumegehalte niet uitsluitend is verkregen door vergisting van de natuurlijke grondstof(fen). Er is steeds sprake van toegevoegde alcohol van de GN-codes 2207 en/of 2208.

Tot de tussenproducten behoren met name likeurwijnen en versterkte wijnen (GN-code 2204) en gearomatiseerde wijnen zoals vermout(h) (GN-code 2205). Bekende dranken die tot de tussenproducten worden gerekend, zijn onder meer: Port, Sherry, Madeira, Marsala, Moscatel de Setúbal, Muscat de Rivesaltes, (Muscat de) Beaumes-de-Venise, Banyuls en Pineau de Charentes. Over het algemeen betreft het (zeer) zoete wijnen met een (relatief) hoog alcoholvolumepercentage.

Producten die zowel op natuurlijke wijze als door toevoeging van alcohol hun uiteindelijke alcoholpercentage verkrijgen, kunnen een probleem vormen bij de indeling voor de WA als wijn of tussenproduct. Met name wijnen van de Pedro Ximénezdruif kunnen in bepaalde gebieden wijnen opleveren met een zeer hoog natuurlijk alcoholgehalte (tot 20% vol). De wijnen uit het gebied van Montilla-Moriles zijn hiervan een voorbeeld. Aan deze wijnen hoeft dus geen alcohol toegevoegd te zijn, maar het kan wel. Hetzelfde geldt voor wijnen van muskaatdruiven. Een voorbeeld hiervan is de Samos-wijn uit Griekenland; ook deze wordt geproduceerd met en zonder toevoeging van alcohol.

Aanduidingen op het etiket als 'vino dulce', 'vino generoso'('de licor'), 'vinho doce natural', 'vinho generoso' en 'vin doux naturel' mogen als gevolg van de marktordening wijn alleen worden gevoerd voor een likeurwijn (v.l.q.p.r.d.). Gewone zoete wijn (v.q.p.r.d.) uit Italië mag echter ook de aanduiding 'vino dolce naturale' voeren.