12.10.00 Monsterneming en monsteronderzoek

10 Monsterneming van granen, graanproducten en van afvallen verkregen bij de bewerking van graan (grondstof voor de veevoederindustrie)

10.1 Algemeen

Wanneer van een bepaalde zending een monster wordt genomen, dan moet dit monster representatief zijn voor de gehele partij. Dat wil zeggen dat het monster in ieder opzicht overeenkomt met de gemiddelde eigenschappen en samenstelling van de partij waar zij deel van uitmaakt. Het monster moet dus een doorsnee zijn van de aangegeven partij (doorsneemonster). In dit onderdeel wordt beschreven op welke wijze een doorsneemonster van graan, graanproduct of graanafval moet worden samengesteld.

Voor granen (hoofdstuk 10 van de GN, graanproducten (hoofdstukken 10,11 of 19 van de GN) en afvallen van graan (hoofdstuk 23 van de GN) zijn in beginsel geen specifieke communautaire bepalingen vastgesteld voor de wijze waarop het monster moet worden genomen.

Voor de volgende goederen zijn er echter wel communautaire bepalingen vastgesteld voor de monsterneming:

• diervoerders (zie paragraaf 10.4.1);

• wanneer harde tarwe, zachte tarwe of glazige maïs wordt ingevoerd met toepassing van een bepaald contingent of een bepaalde forfaitaire verlaging van het invoerrecht (Verordening (EU) nr. 642/2010) (zie paragraaf 10.4.2);

• bij de invoer van haver met toepassing van een bepaald tariefcontingent (zie paragraaf 10.4.3).

Hierna worden de nationale aanwijzingen beschreven die van toepassing zijn bij de monsterneming van granen waarvoor geen communautaire voorschriften zijn gegeven. De volgende onderwerpen worden behandeld:

• Algemene bepalingen (paragraaf 10.1.1);

• Begrenzing partijgrootte (paragraaf 10.1.2);

• Grootte van monsters (paragraaf 10.1.3);

• Bemonsteringstoestellen (paragraaf 10.1.4).

Naar boven

10.1.1 Voor partijen en monsters worden de volgende termen gebruikt:

Voor partijen en monsters worden de volgende termen gebruikt:

Termen en definities

Naar boven

10.1.2 Begrenzing partijgrootte

De meeste granen, diervoeders en dergelijke die worden aangegeven voor het vrije verkeer, worden aangevoerd over zee of via rivieren. Afhankelijk van de soort goederen omvat de partij 500 ton 1) of 1.000 ton (of een gedeelte hiervan).

Als de granen, diervoeders en dergelijke worden aangevoerd met treinwagons, dan omvat elke partij (afhankelijk van de soort goederen) een bepaald aantal wagons, met een totaalgewicht van 500 ton of 1.000 ton (of een gedeelte daarvan).

Als granen, diervoeders en dergelijke met vrachtwagens worden aangevoerd, dan vindt het vervoer meestal plaats onder dekking van een vervoersdocument per vrachtwagen. Wanneer per vrachtauto een aangifte tot het vrije verkeer wordt ingediend, dan bestaat de partij uit deze ene vrachtwagen. Wanneer de aangifte tot het vrije verkeer evenwel meerdere vrachtwagens omvat, dan omvat bestaat de partij (afhankelijk van de soort goederen) een bepaald aantal vrachtwagen, met een totaalgewicht van 500 ton of 1.000 ton (of een gedeelte daarvan).

Als granen, diervoeders en dergelijke in het vrije verkeer worden gebracht terwijl ze zijn opgeslagen in silo's of entrepots, dan omvat (afhankelijk van de soort goederen) elke partij 500 ton of 1.000 ton (of een gedeelte daarvan).

Naar boven

10.1.3 Grootte van de monsters

Afhankelijk van het soort graan moeten de monsters een bepaalde grootte hebben. Over het algemeen voldoen de monstergroottes die in de tabel hieronder staan gegeven. In bepaalde gevallen kunnen grotere of kleinere monsters worden gevraagd, afhankelijk van de uit te voeren analyse.

Overzicht partij- en monstergrootte

Voorbeeld

Een schip met 3.000 ton graanafval moet worden bemonsterd in gedeelten van hoogstens 1.000 ton. U moet dus uit ten minste drie delen van de zending monsters halen.

Naar boven

10.1.4 Bemonsteringstoestellen

In deze paragraaf vindt u afbeeldingen van de volgende bemonsteringstoestellen:

• een conisch bemonsteringstoestel;

• een bemonsteringstoestel met spleten.

Conisch bemonsteringstoestel

 

Bemonsteringstoestel met spleten

 

Naar boven

10.2 Procedures en ambtelijke werkzaamheden

In deze paragraaf wordt besproken hoe u monsters moet nemen. De volgende onderwerpen worden besproken:

• ondermonsters nemen (paragraaf 10.2.1);

• eindmonsters bereiden (paragraaf 10.2.2);

• monsters verpakken en merken (paragraaf 10.2.3);

• monsters verzenden (paragraaf 10.2.4);

• bemonsteringsrapport opstellen (paragraaf 10.2.5).

Naar boven

10.2.1 Ondermonsters nemen

De monsters die u neemt, moeten representatief zijn voor de partijen waaruit u ze neemt. Daarom moet u uit een partij meerdere ondermonsters nemen. Deze ondermonsters moet u daarna zorgvuldig vermengen tot een verzamelmonster. Uit dit verzamelmonster stelt u de eindmonsters voor het laboratorium samen door het opeenvolgend te verkleinen (zie paragraaf 10.2.2).

Bij het nemen van monsters moet u altijd op het volgende letten:

• U moet erop toezien dat al het door u te gebruiken gereedschap schoon en droog is en geen abnormale geur heeft.

• U moet de monsters zodanig nemen, dat de monsters, het bemonsteringsgereedschap en de verpakkingen van de monsters beschermd zijn tegen elke toevallige beschadiging, bijvoorbeeld door regen of stof.

Ondermonsters neemt u uit gestorte partijen of uit opgezakte partijen. U gebruikt hiervoor de volgende gereedschappen:

Overzicht gereedschappen

Opgezakte partijen

Als u ondermonsters moet nemen uit opgezakte partijen, gaat u als volgt te werk:

• Neem ondermonsters uit 2% van de zakken waaruit de partij die de levering vormt, bestaat. Gebruik daarvoor, als de zakken open zijn, een handschep of een cilindrische of conische steker. Zijn de zakken gesloten, gebruik dan de speciale langwerpige steker voor zakken.

Gestorte partijen

Bij de monsterneming van gestorte partijen, hangt de wijze van monsteringneming af van de situatie. U vindt de verschillende werkwijzen in de volgende tabel.

Monsterneming gestorte partijen

Naar boven

10.2.2 Eindmonsters bereiden

Om het aantal monsters te krijgen dat voor het laboratorium is bestemd, moet u het verzamelmonster reduceren door het te mengen en te delen. U kunt hiervoor de volgende gereedschappen gebruiken:

• scheppen;

• kruisverdelers (voor het delen in vieren);

• toestellen voor het leegmaken en verkleinen;

• andere verdeeltoestellen.

Voor bepaalde goederensoorten (bijvoorbeeld kopra en grondnoten in de dop) kunt u het verzamelmonster het beste eerst zeven voordat u het verkleint. Het fijne zeefsel voegt u dan in de juiste verhouding toe aan de eindmonsters. Hierdoor wordt gewaarborgd dat de monsters hetzelfde percentage fijne bestanddelen van mindere kwaliteit bevatten.

Het bereiden van de eindmonsters uit een verzamelmonster kan eventueel op het laboratorium plaatsvinden. U dient hiervoor het gehele verzamelmonster in te sturen.

Naar boven

10.2.3 Monsters verpakken en merken

Als u monsters moet verpakken, gebruik dan:

• fijngeweven zakken;

• stevige papieren of polyethyleen zakken;

• kartons;

• metalen dozen;

• glazen flessen of potten.

Monsters voor het bepalen van het vochtgehalte of voor analyses die kunnen worden beïnvloed door een wijziging van het vochtgehalte, moet u verpakken in vochtdichte verpakkingen voorzien van een hermetische sluiting. U moet de verpakkingen geheel vullen en daarna verzegelen om elke wijziging van het oorspronkelijke vochtgehalte van de monsters te voorkomen.

Als u de monsters labelt, moet u daarop ten minste de volgende gegevens vermelden:

• het soort vervoermiddel waarmee het product is vervoerd;

• de plaats van herkomst;

• de bestemming;

• de datum van aankomst;

• de hoeveelheid;

• de verpakking (stortgoed of in zakken);

• de aanduiding van het product;

• het merk of nummer van de partij (met het oog op identificatie);

• het nummer en de datum van de laadbrief of het contract;

• de datum van de monsterneming;

• de plaats en het punt van de monsterneming;

• de instantie(s) waardoor het product is bemonsterd.

Let op

De informatie die u op de etiketten aanbrengt, moet onuitwisbaar zijn.

Naar boven

10.2.4 Monsters verzenden

U moet de eindmonsters zo spoedig mogelijk opsturen naar het Douanelaboratorium.

Naar boven

10.2.5 Bemonsteringsrapport opstellen

In het bemonsteringsrapport dat u opstelt, moet u de volgende informatie vermelden:

• de staat waarin het bemonsterde zaad zich bevindt;

• de omstandigheden die de monsterneming kunnen hebben beïnvloed.

Naar boven

10.3 Nadere bepalingen

In dit hoofdstuk zijn geen nadere bepalingen opgenomen.

Naar boven

10.4 Uitzonderingen

10.4.1 Monsterneming diervoeders

Bij de monsterneming van diervoeders moeten de voorschriften van Verordening (EG) nr. 152/2009 worden gevolgd; deze richtlijn wordt hierna behandeld waarbij de volgende onderwerpen aan bod komen:

• Algemeen;

• partijen die gelijkmatig zijn verdeeld;

• partijen die (waarschijnlijk) niet gelijkmatig zijn verdeeld;

• bereiding van de eindmonsters;

• verpakking van de eindmonsters;

• bemonsteringsrapport;

• bestemming van de monsters.

Algemeen

In de Verordening (EG) nr. 152/2009 worden aanwijzingen gegeven met betrekking tot de monsterneming van diervoeders voor wat betreft de kwaliteit en samenstelling. De aldus verkregen monsters worden representatief geacht voor de aangeboden partijen.

De monsters worden genomen door functionarissen die daartoe door de lidstaten zijn gemachtigd.

In dit verband zijn de volgende definities vastgesteld:

De bemonsteringsapparaten moeten zijn vervaardigd uit materiaal dat de te bemonsteren produkten materieel niet beïnvloedt. Deze apparaten kunnen door de lidstaten worden goedgekeurd.

De hierna genoemde apparatuur worden voor de bemonstering van vaste voeders aanbevolen:

De monsters moeten zo snel mogelijk worden genomen en bereid, met inachtneming van de voorzorgsmaatregelen die vereist zijn om verandering of verontreiniging van het produkt te voorkomen. De bemonsterings-apparatuur alsmede de oppervlakken en recipiënten die bestemd zijn voor de monsters, moeten schoon en droog zijn.

Met betrekking tot de hoeveelheid product waaruit het ondermonsters en eindmonsters minimaal moet bestaan, moet onderscheid worden gemaakt tussen producten waarbij de diverse stoffen en producten:

• gelijkmatig zijn verdeeld in het te onderzoeken product;

• niet-gelijkmatig zijn verdeeld in het te onderzoeken product.

Partijen die gelijkmatig zijn verdeeld

In dit onderdeel worden de kwantitatieve vereisten genoemd die van toepassing zijn bij de controle van stoffen of produkten die gelijkmatig in het voeder zijn verdeeld. De grootte van de partij moet het mogelijk maken dat ieder deel van deze partij kan worden bemonsterd.

In de volgende tabel is per aanbiedingsvorm het minimum aantal ondermonsters vastgesteld die uit de partij moeten worden samengesteld.

De ondermonsters moeten op willekeurige wijze uit de gehele partij worden genomen. De massa of het volume daarvan moet ongeveer gelijk zijn.

Bij onverpakte voeders moet de partij op denkbeeldige wijze in een aantal ongeveer gelijke delen worden verdeeld. Op willekeurige wijze moet een aantal delen worden gekozen overeenkomstig het aantal vermeld in de tabel en er moet minstens een monster uit elk van deze delen worden genomen.
De monsters kunnen eventueel worden getrokken wanneer de partij in beweging wordt gebracht (laden of lossen).

Omdat bij verpakte voeders het aantal te bemonsteren verpakkingen beperkt is, moet uit de inhoud van elke verpakking met behulp van een boor of een schop een gedeelte worden genomen. Eventueel moeten de monsters worden genomen nadat de verpakkingen afzonderlijk zijn geleegd.

Omdat bij vloeibare of half-vloeibare homogene of te homogeniseren voeders het vereiste aantal te bemonsteren recipiënten beperkt is, moet tenminste uit elke recipiënt een monster worden genomen na eventueel de inhoud ervan gehomogeniseerd te hebben. De ondermonsters kunnen eventueel worden genomen bij het aftappen van het produkt.

Omdat bij vloeibare of half-vloeibare voeders die niet gehomogeniseerd kunnen worden het vereiste aantal te bemonsteren recipiënten beperkt is, moeten de monsters op verschillende niveaus worden genomen. De monsters mogen ook worden genomen bij het aftappen van het produkt, na de eerste delen ervan te hebben verwijderd. In beide gevallen mag het totale volume van de monsters niet minder dan 10 liter bedragen.

Omdat bij minerale voeders in de vorm van blokken en likstenen het vereiste aantal te bemonsteren blokken of likstenen beperkt is, moet een gedeelte van elk blok of elke liksteen worden genomen.

Per partij is een enkel verzamelmonster vereist. De totale massa of het totale volume van de deelmonsters die bestemd zijn om het verzamelmonster te vormen, mag niet minder bedragen dan de hierna vermelde hoeveelheden:

De ondermonsters worden samengevoegd zodat één enkel verzamelmonster tot stand komt.

Na eventuele verkleining worden uit het verzamelmonster eindmonsters verkregen. Tenminste een eindmonster moet worden geanalyseerd. De voor de analyse bestemde massa of volume van het eindmonster mag niet minder bedragen dan de hieronder vermelde hoeveelheden:

Partijen die (waarschijnlijk) niet gelijkmatig zijn verdeeld

Hierna volgen de kwantitatieve vereisten betreffende de controle van stoffen of produkten waarvan de mogelijkheid bestaat dat zij niet gelijkmatig in het voeder zijn verdeeld, zoals aflatoxinen, moederkoren, ricinus, crotalaria in enkelvoudige voeders. De grootte van de partij moet het mogelijk maken dat ieder deel van deze partij kan worden bemonsterd.

In de volgende tabel zijn per aanbiedingsvorm, het minimumaantal ondermonsters vermeld die moeten worden samengesteld uit de partij.

De partij moet op denkbeeldige wijze in een aantal ongeveer gelijke delen worden verdeeld overeenkomstig het aantal de tabel vermelde verzamelmonsters. Wanneer dit aantal meer dan een bedraagt, moet het totaal aantal in de tabel voorgeschreven ondermonsters op ongeveer gelijke wijze over de verschillende delen worden verdeeld. Vervolgens worden ongeveer gelijke massa's 1) genomen, zodanig dat de totale massa van de monsters van elk deel niet minder bedraagt dan de minimum hoeveelheid van 4 kg die vereist is voor elk verzamelmonster. De ondermonsters afkomstig van verschillende delen mogen niet worden samengevoegd.

Per partij is een enkel verzamelmonster vereist. In de navolgende tabel wordt het minimumaantal verzamelmonsters vermeldt. De massa van de ondermonsters die bestemd zijn om elk een verzamelmonster te vormen, mag niet minder dat 4 kg. bedragen.

De van elke gedeelte van de partij afkomstige ondermonsters worden samengevoegd en het in de tabel voorgeschreven aantal verzamelmonsters gevormd, waarbij ervoor moet worden gezorgd dat de herkomst van elk verzamelmonster wordt vermeld.

Na verkleining worden uit elk verzamelmonster eindmonsters verkregen. Per verzamelmonster moet tenminste een eindmonster worden geanalyseerd. De massa van het voor de analyse bestemde eindmonster mag niet minder dan 500 gr. bedragen.

Bereiding van de eindmonsters

Elk verzamelmonster wordt zorgvuldig gemengd teneinde een homogeen monster te verkrijgen 1). Verklein daartoe indien nodig, het verzamelmonster tot tenminste 2 kg of 2 l (deelmonster) hetzij met behulp van een mechanische monsterverdeler, hetzij door verdeling in kwartieren.

Bereid vervolgens minstens twee laboratoriummonsters met ongeveer dezelfde massa of hetzelfde volume, die aan de in tabellen vermelde kwantitatieve eisen beantwoorden. Elk monster moet in een daartoe geschikte recipiënt worden overgebracht. Alle nodige voorzorgen moeten worden genomen om elke wijziging in de samenstelling van het monster of elke verontreiniging of verandering die tijdens het vervoer of de opslag kan plaatsvinden, te voorkomen.

Verpakking van de eindmonsters

De recipiënten of verpakkingen moeten zodanig verzegeld en geëtiketteerd worden (het etiket moet deel uitmaken van het zegel) dat het onmogelijk is deze te openen zonder het zegel te beschadigen.

Bemonsteringsrapport

Voor elke monsterneming moet een bemonsteringsrapport worden opgesteld, op grond waarvan de bemonsterde partij op ondubbelzinnige wijze kan worden geïdentificeerd.

Bestemming van de monsters

Van elk verzamelmonster moet zo spoedig mogelijk aan het laboratorium dat met de analyse is belast, drie eindmonsters worden toegezonden, te zamen met de aanwijzingen, noodzakelijk voor de analyse.

Naar boven

10.4.2 Monsterneming van harde en zachte tarwe en van glazige maïs

Bij de invoer van van harde tarwe (GN code 1001 1000), van zachte tarwe (GN code 1001 9099) of van glazige maïs (GN code 1005 1090 of GN code 1005 9000) kan - onder voorwaarden - een forfaitaire verlaging van het invoerrecht worden toegepast. Een van de voorwaarden is dat het product moet voldoen aan bepaalde eigenschappen.
Om te controleren of de ten invoer aangegeven goederen hier ook aan voldoen, moeten deze worden bemonsterd en geanalyseerd. Voor de wijze waarop de bemonstering moet plaatsvinden, is Verordening (EG) nr. 152/2009 voorgeschreven. Hoewel Verordening (EG) nr. 152/2009 is opgesteld voor de bemonstering van diervoeders, moeten bij toepassing van de verlaagde invoerheffing, de in deze verordening beschreven procedures analoog worden toegepast voor de bemonstering van harde of zachte tarwe en van glazige maïs. Zie voor de voorwaarden van Verordening (EG) nr. 152/2009, de aanwijzingen bij paragraaf 11.4.1.
(artikel 7 Verordening (EU) nr.
642/2010)

Om in aanmerking te kunnen komen voor de forfaitaire verlaging, moet het product aan bepaalde volgende eisen voldoen; ter controle hiervan worden de volgende elementen bij de monsterneming onderzocht:

Te onderzoeken eigenschappen

Monsterneming door belanghebbende

Het is mogelijk dat de belanghebbende, voordat hij zijn aangifte tot het brengen in het vrije verkeer in het vrije verkeer indient, zelf de monsterneming verricht om te onderzoeken of de goederen voldoen aan de kwaliteitseisen. De Douane staat buiten deze monsterneming (zij geeft alleen toestemming voor deze monsterneming) en is dan ook op geen enkele manier gebonden aan de resultaten van het onderzoek door de belanghebbende.

Naar boven

10.4.3 Tariefcontingent haver

Wanneer aanspraak wordt gemaakt op een tariefcontingent voor haver, dan moet voor de bemonstering van dit product de voorwaarden van Verordening (EG) nr. 152/2009 worden gevolgd. Zie voor de voorwaarden van Verordening (EG) nr. 152/2009, de aanwijzingen bij paragraaf 11.4.1.

Voor de vaststelling van de kwaliteit van de haver worden de referentiemethoden van Verordening (EG) nr. 1272/2009 gebruikt.