Belastingdienst

Javascript staat uit in deze internetbrowser. U moet Javascript activeren om onze internetsite te zien.

13.00.00 Het in het vrije verkeer brengen

1 Het in het vrije verkeer brengen

In dit onderdeel van het Handboek Douane vindt u een beschrijving van de wettelijke bepalingen en de formaliteiten van toepassing op de douaneregeling in het vrije verkeer brengen van goederen. In voorkomend geval wordt verwezen naar de relevante onderdelen van bovenstaande handboekonderdelen.

De aangifteprocedure voor douaneregelingen is beschreven in onderdeel 12.00.00 van dit Handboek. De vereenvoudigingen die mogelijk zijn bij het doen van deze aangifte zijn opgenomen in onderdeel 12.50.00 van dit Handboek.

Naar boven

1.1 Wat is in het vrije verkeer brengen?

Niet – communautaire goederen die het douanegebied zijn binnengebracht, liggen opgeslagen in een douane- entrepot etc., moeten of kunnen een nieuwe toegestane douanebestemming krijgen. Een van de douanebestemmingen die de niet- communautaire goederen kunnen krijgen is plaatsing onder een douaneregeling. Het in het vrije verkeer brengen van goederen is een douaneregeling.
(artikel 48 CDW, artikel 4 leden 15 letter a CDW, artikel 16 letter a CDW )

Door het in het vrije verkeer brengen krijgen de goederen de douanestatus van communautaire goederen. Dit betekent dat de goederen vrij deel kunnen nemen aan de interne markt van de EU, zonder dat nog sprake is van douanetoezicht.

(artikelen  4 lid 7/ 2de streepje CDW, 37 lid 2 CDW en 79 CDW)

De werkzaamheden bij het in het vrije verkeer brengen van goederen vormen een belangrijk aspect van de taak van de Douane. De Douane moet er immers op toezien dat voor niet- communautaire goederen de vereiste formaliteiten worden vervuld bij het in het vrije verkeer brengen en dat de verschuldigde belastingen worden betaald of de betaling daarvan wordt veiliggesteld.

Ook de bescherming van de samenleving in diverse opzichten is een belangrijke douanetaak.

Naar boven

1.2 Eisen voor het in het vrije verkeer brengen

Het in het vrije verkeer brengen van de goederen omvat de toepassing van drie maatregelen:

  • Het voldoen aan de handelspolitieke maatregelen en nationale niet- fiscale voorschriften;

  • Het vervullen van de douaneformaliteiten voor plaatsing onder de regeling brengen in het vrije verkeer;

  • De toepassing van wettelijk verschuldigde rechten.

Het voldoen aan de handelspolitieke maatregelen en nationale niet- fiscale voorschriften

Handelspolitieke maatregelen zijn niet – tarifaire maatregelen die door de EU zijn ingesteld zoals invoerverboden, kwantitatieve beperkingen etc. Naast de om economische redenen ingestelde maatregelen ter bescherming van de EU- economie, kunnen hier ook politieke of veiligheidsmaatregelen onder vallen, zoals het instellen van een handelsembargo. Een handelspolitieke maatregel heeft als kenmerk dat deze gebaseerd is op het Europese Unie recht. Nationale maatregelen vallen nadrukkelijk niet onder dit begrip.

Naast de door de EU ingestelde Handelspolitieke Maatregelen kunnen ook de nationale niet-fiscale voorschriften op het gebied van Veiligheid, Gezondheid, Economie en Milieu bij het in het vrije verkeer brengen van niet- communautaire goederen een rol spelen. De communautaire wetgever maakt het mogelijk dat bij een controle van een aangifte voor het in het vrije verkeer brengen ook de handhaving van deze nationale voorschriften onderdeel van de controle uitmaakt, voordat de goederen voor de douaneregeling in het vrije verkeer brengen kunnen worden vrijgegeven. ( artikel 1 lid 7 TVo CDW en artikel 58 lid 2 CDW)

Het vervullen van de douaneformaliteiten voor plaatsing onder de regeling brengen in het vrije verkeer

Hiermee wordt bedoeld het moeten doen van een aangifte om gebruik te kunnen maken van deze douaneregeling. Het aanvaarden van deze aangifte leidt tot het ontstaan van de douaneschuld.

( artikel 59 lid 1 CDW en artikel 201 lid 1 en lid 2 CDW ).

De toepassing van wettelijk verschuldigde rechten

Hiermee wordt bedoeld het boeken van de door de aanvaarding van de aangifte ontstane douaneschuld en het hiervan mededeling doen aan de schuldenaar.

Het voldoen van de douaneschuld behoort niet tot deze verplichting. De goederen zijn dus na de vrijgave door de douane en de boeking van de douaneschuld al in het vrije verkeer van de EU, ondanks dat de douaneschuld nog niet voldaan.

( artikel 217 en artikel 221 lid 1 CDW )

Naar boven

1.3 Het begrip invoer

Voor de EU-wetgeving is in het vrije verkeer brengen van goederen niet identiek aan begrip invoer. Het begrip invoer wordt gebruikt voor alle douaneregelingen waarbij door de aanvaarding van de aangifte een douaneschuld ontstaat. In sommige van deze gevallen blijft ook het douanetoezicht bestaan nadat de goederen zijn vrijgegeven voor de douaneregeling.

Dit zijn:

  • Actieve veredeling met teruggaafsysteem. Na de vrijgave vervalt het douanetoezicht;

  • Tijdelijke invoer met gedeeltelijke vrijstelling, waarbij na de vrijgave het douanetoezicht nog blijft bestaan en

  • In het vrije verkeer brengen.

In dit onderdeel van het Handboek wordt slechts de douaneregeling in het vrije verkeer brengen behandeld. (artikel 79 en 201 lid 1 CDW)

Naar boven