60.30.00 Verbods- en strafbepalingen
10 Overige strafbare feiten
10.1 Distilleertoestellen
Distilleertoestellen kunnen worden gebruikt voor de vervaardiging van alcohol en van minerale oliën. Omdat de vervaardiging van beide soorten accijnsgoederen gecontroleerd moet kunnen worden, is een vergunning vereist voor het vervaardigen en het voorhanden hebben van een distilleertoestel (WA, artikel 90, lid 1).
Als een distilleertoestel deel uitmaakt van een AGP is een vergunning voor het voorhanden hebben niet noodzakelijk. Het distilleertoestel
maakt dan immers deel uit van de AGP, waarvoor al een vergunning is afgegeven. In de vergunning voor de AGP zal dan wel aangegeven
moeten zijn dat er zich één of meerdere distilleertoestellen in de AGP bevinden. Zie ook onderdeel
30.70.00, Distilleertoestellen, van dit Handboek.
10.1.1 Controle
Een distilleertoestel is geen accijnsgoed. Dat heeft tot gevolg dat de controlebepalingen van artikel 83 van de WA niet zonder meer van toepassing zijn. Daarom bevat artikel 90, lid 8 van de WA de bepaling dat artikel 83 van de WA ook van toepassing is op de plaatsen waar distilleertoestellen worden vervaardigd of voorhanden worden gehouden.
Naar boven10.1.2 Strafbepaling
Het vervaardigen of het voorhanden hebben van een distilleertoestel zonder vergunning is een strafbaar feit (WA, artikel 99, lid 1). De strafmaat hiervoor is een boete van de derde categorie.
Als het verbod van artikel 90, lid 1 van de WA opzettelijk wordt overtreden is de strafmaat een boete van de vierde categorie of een gevangenisstraf van ten hoogste 4 jaar. Bij de toepassing van dit artikel is sprake van "opzet" als degene die het distilleertoestel vervaardigt of voorhanden heeft, weet of redelijkerwijs kan weten dat het distilleertoestel wordt gebruikt of gebruikt zal gaan worden voor het ontduiken van accijns. Als opzet niet wordt aangetoond, dan is er weliswaar sprake van het overtreden van een verbod, maar nog niet van een strafbaar feit.
Naar boven10.2 AWR
Naast de in de WA, het UBA en de URA neergelegde verboden zijn - bij de uitvoering van de WA - ook de bepalingen van belang zoals die zijn neergelegd in de AWR. Het gaat met name om bepalingen ten aanzien van:
-
de aangifteprocedure
-
de te voeren administratie
-
het verstrekken van inlichtingen
Strafbare feiten die de AWR beschrijft zijn strafbare feiten van algemene aard: ze gelden voor alle belastingwetten.
10.3 AWR niet van toepassing bij invoer
Eerst moet worden vastgesteld of de AWR van toepassing is.
In artikel 1, lid 2 van de WA staat dat de accijns wordt verschuldigd ter zake van de uitslag tot verbruik. Op grond van artikel
2, lid 1, letter d van de WA wordt onder uitslag tot verbruik verstaan: de invoer, met inbegrip van onregelmatige invoer,
van accijnsgoederen die niet onmiddellijk bij invoer onder een accijnsschorsingsregeling worden geplaatst. Volgens artikel
62 van de WA is, onverminderd artikel 51, lid 1, letter d van de WA (de aanwijzing van de belastingplichtige), voor wat betreft
de heffing en de invordering de douanewetgeving van toepassing, als de accijns is verschuldigd ter zake van de uitslag tot
verbruik als bedoeld in artikel 2, lid 1, letter d van de WA.
Als er sprake is van een situatie waarbij de accijns is geheven of geheven zou moeten worden ter zake van de invoer, dan zijn
niet de strafbepalingen van de AWR van toepassing (AWR, artikel 1, lid 3), maar de douanebepalingen (WA, artikel 62). In dat
geval wordt de accijns geheven "als ware het een heffing bij invoer".
Als de douanewetgeving van toepassing is, dan zijn ook de strafrechtelijke bepalingen van de douanewetgeving van toepassing, doorgaans de Algemene douanewet. Uiteraard blijven wel de overige bepalingen van de WA van toepassing, zoals de eisen met betrekking tot de verpakking van tabaksproducten enzovoorts, met de daarbij behorende verbods- en strafbepalingen.
Voor de strafbepalingen van de Algemene douanewet wordt verwezen naar het Handboek Douane, onderdeel
36.00.00 (Strafbepalingen).
Privé