Belastingdienst

Javascript staat uit in deze internetbrowser. U moet Javascript activeren om onze internetsite te zien.

40.10.00 Overbrengen

2 Inleiding

2.1 Algemeen

Dit onderdeel van het HVAD gaat over het overbrengen van alcoholvrije dranken. Voor het vervoer van alcoholvrije dranken door bedrijven gelden allerlei regels om te voorkomen dat de verbruiksbelasting wordt ontweken of ontdoken.

De verbruiksbelastingwetgeving hanteert niet de term "vervoeren" maar "overbrengen", te onderscheiden in:

  • overbrengen van alcoholvrije dranken onder schorsing van de verbruiksbelasting

  • overbrenging van alcoholvrije dranken na betaling van de verbruiksbelasting

De verbruiksbelasting op alcoholvrije dranken is een nationale belasting. De Europese wetgeving stelt geen voorwaarden aan het overbrengen van deze goederen tussen de lidstaten.

Naar boven

2.2 Overbrengen van alcoholvrije dranken onder schorsing van verbruiksbelasting

De wet spreekt van overbrengen van alcoholvrije dranken onder schorsing van verbruiksbelasting als een bedrijf de verbruiksbelasting die drukt op de over te brengen alcoholvrije dranken, niet heeft betaald. Zie voor meer informatie hierover hoofdstuk 2 van dit onderdeel.

Dit onderdeel gaat alleen over het overbrengen onder schorsing van verbruiksbelasting van alcoholvrije dranken die de douanestatus van Uniegoederen hebben (DWU, artikel 5, lid 23). Het vervoer van alcoholvrije dranken met de niet-Uniestatus vindt vrijwel altijd plaats onder de douaneregeling (Unie) douanevervoer (DWU, artikel 4, lid 24en artikel 226). Zie hiervoor het Handboek Douane, onderdeel Douanevervoer, algemeen en toepassingsgebied.

Naar boven

2.3 Overbrengen van alcoholvrije dranken na betaling van de verbruiksbelasting

Het overbrengen van alcoholvrije drankengoederen na betaling van de verbruiksbelasting kan zonder formaliteiten. Dit geldt voor overbrengingen binnen Nederland en naar een andere lidstaat. Degene die overbrengt moet in beginsel de herkomst van de goederen kunnen aantonen (WVAD, artikel 36; WA, artikel 80 en UBVAD, artikel 27).

Een Nederlandse ondernemer die alcoholvrije dranken overbrengt naar een ondernemer of publiekrechtelijk lichaam in een andere lidstaat, kan in beginsel de betaalde verbruiksbelasting terugvragen (WVAD, artikel 33, lid 1, letter e). Zie hiervoor onderdeel 50.20.00, Teruggaven, van dit Handboek.

Bij het overbrengen naar een derde land (uitvoer) van alcoholvrije dranken waarvoor de verbruiksbelasting is betaald, moet een aangifte ten uitvoer worden gedaan volgens de bepalingen van de douanewetgeving. Zie hiervoor het Handboek Douane. De belanghebbende moet in zijn administratie een geprint exemplaar van de Confirmation of Exit opgenomen hebben waaruit blijkt dat de alcoholvrije dranken de EU hebben verlaten als bewijsmiddel voor de teruggaaf van verbruiksbelasting. Zie hiervoor onderdeel 50.20.00, Teruggaven, van dit Handboek.

Naar boven

2.4 Rechtstreeks afleveren

De verzender moet de alcoholvrije dranken fysiek in de bedrijfsruimte van de geadresseerde (laten) afleveren. Dit kan echter problemen opleveren, bijvoorbeeld als de geadresseerde de goederen al heeft doorverkocht en zijn klant is gevestigd langs de route tussen de verzender en de geadresseerde. Daarom is het in sommige situaties toegestaan de goederen af te leveren bij een klant van de geadresseerde, zonder dat ze fysiek in de bedrijfsruimte van de geadresseerde komen.

In de Beleidsregels Verbruiksbelasting van alcoholvrije dranken zijn de situaties en voorwaarden opgenomen waaronder dit "rechtstreeks afleveren" mogelijk is.

Naar boven

2.5 Opslag tijdens het vervoer

Het is onder voorwaarden toegestaan alcoholvrije dranken tijdens het vervoer gedurende korte tijd op te slaan in een opslagruimte. In de Beleidsregels Verbruiksbelasting van alcoholvrije dranken zijn de voorwaarden opgenomen waaronder dit mogelijk is.

Naar boven