Btw-tarief kampeergelegenheid bieden
Het bieden van kampeergelegenheid voor een korte periode, valt onder het 9%-tarief. Bijvoorbeeld:
- geven van gelegenheid tot het plaatsen van tenten, caravans en zomerhuisjes door campings, vakantieparken of watersportbedrijven
- verhuren van afgebakende stukjes grond door campings of vakantieparken, waarop de huurders semi-permanente huisjes of stacaravans plaatsen
De volgende diensten aan uw kampeerders vallen ook onder het 9%-tarief:
- verstrekken van gas, elektriciteit en water
- aanbieden van sanitaire voorzieningen, wasgelegenheden en douchegelegenheden
- aanbieden van faciliteiten voor het wassen en drogen van kleding
- aanbieden van parkeervoorzieningen
Onder het 21%-tarief vallen:
- leveren van campinggas in flessen
- de verhuur van speciale parkeerplaatsen aan kortkampeerders (meestal watersporters) voor het parkeren van hun caravan, camper of boot tijdens hun afwezigheid
- parkeergelegenheid aanbieden zonder de kampeergelegenheid te bieden
- ligplaatsen voor boten verhuren
Het verhuren van ligplaatsen voor boten is onder bepaalde voorwaarden vrijgesteld van btw. Lees hierover meer bij Vrijstelling voor sportorganisaties en sportclubs. - tenten aan niet-campinggasten verhuren
- winterstalling aanbieden
- plaatsen op het strand verhuren voor tenten, badcabines of strandhuisjes
- badcabines of strandhuisjes op het strand verhuren.
Met badcabines of strandhuisjes bedoelen we cabines die op het strand zijn geplaatst. De cabines worden gebruikt als omkleedruimte en als afgesloten plek voor strandspullen. Ze zijn niet bestemd om er te overnachten. - het tegen een afzonderlijke vergoeding ter beschikking stellen van wifi of een wifi code
Korte periode
Van een ‘verblijf voor een korte periode’ is sprake als de gasten feitelijk maximaal 6 maanden in een hotel, pension, kampbestedingsbedrijf of vakantiebestedingsbedrijf verblijven en zij het middelpunt van hun maatschappelijk leven niet daarnaar verplaatsen.
Bij verhuur voor een langere periode dan 6 maanden moet de verhuurder aannemelijk maken dat er toch sprake is van een ‘verblijf voor een korte periode’ zoals hiervoor bedoeld. Het 9%-tarief geldt bijvoorbeeld níet voor personen die er permanent wonen.